Με βλέπεις σε βλέπω και ούτ' ένα γεια
Παγώνει το βλέμμα πονάει η καρδιά
Τα μάτια ψυχρά και θέρμη καμιά
Τα έσβησες όλα και έπνιξες πια
την τόση αγάπη που είχες για μένα
και φαίνεται αλήθεια σαν κακόγουστο ψέμα
κι αρνιέμαι να πιστέψω πως όλα εκείνα
που ζήσαμε κάποτε πεθάνανε πια...
Το αίμα καυτό συνέχεια να στάζει,
το δάκρυ ποτάμι αργά να κυλά,
ποτίζει το μίσος, θεριεύει το τείχος,
δε μένει, το νιώθω, ελπίδα καμιά...