Wednesday 29 July 2009

Ανατροπή

Εσύ που με δίδαξες να μην κρατώ κακία

πλέον στα μάτια έχεις βλέμμα βλοσυρό

και απαιτείς εγώ να σβήνω με τη μία

κάθε κακιά ανάμνηση που 'χω στο μυαλό...

Εσύ που με δίδαξες να συγχωρώ τα πάντα

κάθε ξημέρωμα να κάνω μια καινούρια αρχή

τα καταγράφεις όλα στα δεφτέρια της καρδιάς σου

θέλοντας να τ' αφήσεις μέσα εκεί για μια ζωή...

Εσύ που με δίδαξες ν' αγαπώ τον κόσμο

η καχυποψία σου θολώνει τώρα το μυαλό

κλείνεσαι όλο και πιο πολύ μες το εγώ σου

ξεχνώντας την αγάπη που ζήσαμε εσύ κι εγώ....

Friday 10 July 2009

Μοναξια

Μόνη κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρο...

Τον άντρα στο απέναντι κτίριο,

να στέκεται σχεδόν γυμνός

και να το παίζει αδιάφορος

ενώ διψά για λίγη προσοχή.

Την τρελή ξανθιά να βλέπει αόριστα

και να μιλά μόνη στη γωνία

ψάχνοντας συντροφιά σε σκιές

και σε αδιάφορους περαστικούς.

Το κορίτσι που παίζει στη μέση του δρόμου

και περιμένει το επόμενο αυτοκίνητο

που θα σταματήσει μπροστά της

για να ακούσει μια ανθρώπινη φωνή,

έστω για να της πει να φύγει απ’ τη μέση.

Κι εγώ να προσπαθώ απεγνωσμένα

να μοιραστώ τη μοναξιά μου με αυτούς

πίσω από ένα λερωμένο παράθυρο

και μια ξεθωριασμένη πια κουρτίνα.